یادمان باشد:حرفی نزنیم که دلی بلرزد
یادمان باشد:حرفی نزنیم که دلی بلرزد و خطی ننویسیم که کسی را آزار دهد
یادمان باشد:جواب کینه را باکمتر از مهر و جواب دورنگی را با کمتر از صداقت ندهیم
یادمان باشد: باید در برابر فریاد سکوت کنیم و برسر سیاهی ها تور بپاشیم
یادمان باشد: سنگ خیلی تنهاست باید با او هم لطیف رفتار کنیم نکنه که دل تنگش بشکنه
یادمان باشد: برای درس دادن و درس گرفتن به دنیا آمده ایم نه برای تکرار اشتباهات
یادمان باشد: می توان با گوش دادن به آواز شبانه دوره گردی که از سازش عشق می بارد به اسرار عشق پی برد و زنده شد
یادمان باشد:گره تنهایی و دلتنگی هر کس فقط به دست خودش باز می شود
یادمان باشد: هیچ گاه لرزیدن دلمان را پنهان نکنیم تا تنها نمانیم
و یادمان باشد:هیچ گاه از راستی نهراسیم؟؟؟

من
با قلبم كنار پرنده ها سكوت ميكردم
گاهي اين سكوت
يك روز طول ميكشيد
و مبدل به تنهايي و عزلت ميشد
تنهايي اينطور بود
اول شعله اي ميزد
بعد ناگهان مبدل به خاكستر خيلي سردي ميشد
يك روز در روشنايي گفتم
به راستي من از اينهمه اتفاقات در قلبم خسته ام
تو در باران به من گفته بودي
همه اين اتفاقات
روزي مبدل به يك منظومه خواهد شد
..
كاغذهاي سفيد و مداد هاي تراشيده شده
و در صفحه اول
:
به راستي كه تو راست ميگويي...

سكوت صدای گامـــــــــــــــهايم را باز پس م



ــــــــــــــی دهد

با شب خلـــــــــــــــــــوت به خانه می روم

گله ای كوچك ازســـــــــــــــگها برلاشهء سياه خيابان می دوند

خلوت شب آنها را دنــــــــــــــــــــبال می كند

و سكوت نجوای گامــــــــــــــــــــــــهاشان را می شنود

من او را به جای هــــــــــــــــــــــــــمه بر می گزينم

و او می داند كه من راست می گويم

او همه را به جای مـــــــــــــــــن بر می گزيند

و من می دانم كه همــــــــــــــــــــــــه دروغ می گويند

چه می ترسد از راســـــــــــــــــــــتی و دوست داشته شدن ، سنگدل

بر گزيننده ء دروغها

صدای گامهای ســـــــــــــــــــكوت را می شنوم

خلوتها از با همی سگها به دروغ و درندگی بهترند

سكوت گريه كرد ديـــــــــــــــــــــــــشب

سكوت به خانه ام آمد

سكوت سرزنشــــــــــــــــــــــــم داد

و سكوت ساكت ماند

و سرانجام

چــــــــــــــشمانم را اشك پركرده است.